लघुकथा: मञ्चासिन ✔️

         ✍️ मुरारीराज मिश्र

"कार्यक्रम सकिएछ कि क्या हाे ?"

स्कुटर पार्क गर्दै गर्दा, साहित्यकार मित्रद्वयलाई कार्यक्रम स्थलबाट निस्कँदै गरेको देखेर उसले मनमनै साेच्याे ।

आज उसको साथीकाे पुस्तक विमाेचन थियोे यहाँ । जसरी भएपनि आइज है भनेको थियोे साथीले उसलाई । कार्यक्रम ढिलै हाेला भन्ने साेचेर उ आउँदा, निर्धारित समयभन्दा झण्डै एकघण्टा बितिसकेको थियोे अहिले ।

फटाफट स्कुटर पार्क गरेर उसले मित्रद्वय नजिकै पुगेर साेध्याे "तिमीहरू फर्कियाै त, के कार्यक्रम सकियो ?"

दुबैले अमिलो मुख पारे । एउटा साथीले जवाफ दियो "सकिएको छैन, कार्यक्रम भर्खरै सुरु भयाे ।" 

"अनि किन हिँडेको त !" उसले प्रतिप्रश्न गर्‍यो ।

"वक्ता धेरै श्राेता कम भएका कारण कार्यक्रम लम्बिने डरले ।" जवाफ आयो ।

"अर्थात् ...!" उसले नबुझेको भावले साथीकाे मुखमा हेर्‍यो ।

"उपस्थित एकाउन्न जनामध्ये सबैजसाे मञ्चासिन । दर्शकदीर्घामा हामी पाँचजना मात्र बाँकी भयौं, त्यसैले बस्न मन लागेन ।" साथीले जवाफ फर्कायाे ।

                    ~~~~~

संसार न्यूजमा प्रकाशित


Comments

Popular posts from this blog

पिता धर्मः पिता स्वर्गः ..... सर्वतीर्थमयी माता

महिला शिक्षा र पद्मकन्या विद्याश्रम

चैतलाेङ अर्थात् चित्लाङ पुगेर फर्केपछि …