लघुकथा: विडम्बना
✍️ मुरारीराज मिश्र,
देशमा सबैभन्दा बढी बिक्ने महंगो पत्रिकामा पृष्ठ भरिकाे रंगीन समवेदना छापिएकाे थियो ।
पत्रिका पढ्दै गरेका रमेशलेे त्याे देखेर साेचे "पचास-साठी हजारभन्दा कममा त पक्कै छापिएन हाेला याे समवेदना !"
"हैन, के साेच्दै हुनुहुन्छ मित्र ?" उनका साथीले काेठामा पस्दै साेधे । रमेशले समवेदनाकाे बारेमा आफ्नो मनमा आएको कुरा साथीलाई बताए ।
"कुन जमानामा हुनुहुन्छ मित्र ? म पनि पत्रिकासंग सम्बन्धित भएकाले जान्दछु कि यस्ताे विज्ञापनकाे पत्रिका अनुसार पच्चीस-तीस लाखसम्म पर्न सक्छ !"
"ओहो ! यति रकमले त, दाताको चन्दा र आफ्नो पेन्सनबाट जेनतेन चल्दै आएका हाम्राजस्ता आधा दर्जन बृद्धाश्रम र अनाथालयलाई बर्षभरीकाे रासनपानी पुग्ने रहेछ !" रमेशले सुस्केरा हाल्दै भने ।
(उमामहेश्वर मार्ग, कुमारीगाल, काठमाडौं -७)
Comments
Post a Comment