लघुकथा: बिटुलाे

-

          ✍️ मुरारीराज मिश्र,

"कस्ताे बेला के पकाउनु हुन्छ, के हुन्न भन्ने अलिकति पनि ज्ञान छैन तँलाई ?" 

ससुरा बितेको छ महिनापछि छाेरा-बुहारीलाई भेट्न गाउँबाट सहरमा आएकी कमलाकी सासूआमा भातकाे थाल पर सार्दै रिसले भुत्भुताइन् ।


"हाे भन्या आमा ! ल हेर्नुस् त, बरखी बारेको बेलामा मुसुरोकाे दाल, गाेलभेडाकाे अचार, भण्टा र च्याउकाे तरकारी ! त्याे पनि लसुन-प्याज हालेर ! हैन, कस्तो संस्कार दिएछन् यसलाई यसको बाबुआमाले !" छाेराे विवेकले आमाको रिसमा घिउ थप्याे ।

पतिले आफ्ना बाबुआमासम्मलाई गाली गर्न थालेपछि भने, सासू र पतिको टाेकसाे चुपचाप सुनिरहेकी कमलाकाे धैर्यकाे बाँध टुट्छ ।  पतिलाई हेर्दै उनी भन्छिन् "भाे, कम्तीमा तपाईंले त चाेखाे, बिटुलाे र संस्कारकाे कुरा नगरेकै बेस श्रीमान्‌‌ज्यू ! ससुराबाकाे तेह्रदिनको क्रियाकर्म सकिएकाे पर्सीपल्टै सासुआमाले मासु पकाएर दिँदा चुपचाप खाएकाे बिर्सिनुभयाे ? माछामासु नै खाईसकेपछि के चाेखाे के बिटुलाे !"

(उमामहेश्वर मार्ग, काठमाडौं - ७, कुमारीगाल)

दाेभान त्रैमासिकमा प्रेषित 


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

पिता धर्मः पिता स्वर्गः ..... सर्वतीर्थमयी माता

-
Image
स्व. पिता गोविन्दराज मिश्र  पिता धर्मः पिता स्वर्गः पिता हि परमं तपः।  पितरि प्रीतिमापन्ने प्रीयन्ते सर्वदेवताः॥  पितरौ यस्य तृप्यन्ति सेवया च गुणेन च।  तस्य भागीरथीस्नानमहन्यहनि वर्तते॥  सर्वतीर्थमयी माता सर्वदेवमयः पिता।  मातरं पितरं तस्मात् सर्वयत्नेन पूजयेत्॥  मातरं पितरंश्चैव यस्तु कुर्यात् प्रदक्षिणम्।  प्रदक्षिणीकृता तेन सप्तदीपा वसुन्धरा॥ - पद्मपुराण  स्व. पिता गोविन्दराज मिश्र र माता लीलादेवी मिश्रको ५१–५२ बर्ष अघिको तस्विर (पद्मपुराण अनुसार - पिता धर्म हुन, पिता स्वर्ग हुन र पिता नै सवैभन्दा श्रेष्ठ तपस्या हुन । पिता प्रसन्न भएमा सम्पूर्ण देवता प्रसन्न हुन्छन । जस्को सेवा र सदगुण बाट पिता-माता संतुष्ट रहन्छन्, त्यस पुत्र को प्रतिदिन गंगा-स्नान को पुण्य प्राप्त हुन्छ । माता सर्वतीर्थ स्वरुप हुन्छिन् भने पिता सम्पूर्ण देवताका स्वरूप हुन । यसैले हरेक प्रकारले माता-पिता आदर सम्मान गर्नु पर्दछ । माता-पिताको परिक्रमा गरेमा पृथ्वीको परिक्रमा गरे बराबरको फल पाईन्छ  । ) उपाध्यान्दशाचार्य आचार्याणां शतं पिता। सहस्त्रं तु पितृन माता गौरवेणातिरिच्यते।। - मनुस
Read more

भजन/श्लोक (भावानुवाद)

-
Image
१. #मूल_श्लाेक ''सच्चिदानन्द रूपाय विश्वोत्पत्यादि हेतवे, तापत्रय विनाशाय श्री कृष्णाय वयं नमः ।।'' #नेपाली_भावानुवाद रुप छ सत्य-अानन्द, पालनहार हाै विश्वका । उत्पत्ति, स्थिति र संहार, गर्दछाै तिमी सृष्टिका ।। भक्तका तिनवटै ताप, हर्ने, तिम्रै पर्‍याैं भर। सच्चिदानन्द श्रीकृष्ण नमन् हाम्रो ग्रहण गर ।। (भावानुवाद: मुरारीराज मिश्र) २. #मूल_श्लोक करारविन्देन पदारविन्दं मुखारविन्दे विनिवेशयन्तम्। वटस्य पत्रस्य पुटे शयानं बालं मुकुन्दं मनसा स्मरामि।। #नेपाली_भावानुवाद समाई गाेडा, मुखमा पुर्‍याई । चुसिरहेछन् , बहुतै रमाई ।। वट्-पत्रकाे बिच, शयन छ जस्काे । गर्छु स्मरण, बालमुकुन्दजीकाे ।। (भावानुवाद: मुरारीराज मिश्र) ३. #मूल_संस्कृत_श्लोक कर्पूर गौरम करुणावतारं, संसारसारं भुजगेन्द्र  हारम । सदावसन्तं हृदयारविन्दे भवं भवानी सहितं नमामि ।। #नेपाली_भावानुवाद कपूरजस्तै, छ स्वरुप सेताे । दयावतार् हुन् , यी समस्त भक्तको ।। संसारको सार, अाधार नै उनी । भिर्छन् गलामा, उनी नागहार् पनि ।। चिता-खरानी घसी, शाेभित अङ्ग अङ्ग । हुन्छन् यी भक्तहरुमा हर-क्ष
Read more

कालिञ्चाेक यात्राका संस्मरण:

-
Image
✍️ मुरारीराज मिश्र, `यसपटक हामी गाेरखाकाे लिगलिगकाेट घुम्न जाने कि भन्ने सल्लाह गर्दैछाैं, जानुपर्छ नि !´ साथी दीपेन्द्र रेग्मीले काेठामा पस्दै भन्नुभयो ।  `धर्म पनि कमाईने, नयाँ ठाउँ पनि देखिने, यसपटक कालिञ्चाेकतिर जाउँ न ! लिगलिगकाेट अर्काेचाेटी जाउँला नि बरु !´ मैले आफ्नो प्रस्ताव राखें । `मलाई त केही थिएन, तर साथीहरु लिगलिगकाेटनै जाने भन्दैछन् । एकरातकाे बसाइ हाे रमाइलै हुन्छ नि, ल मिलाउनुस् है !´ दीपेन्द्रले जाेड गर्नुभयो । गाेरखातिर पुगिसकेको भएर पनि हाेला शायद, मलाई लिगलिगकाेट भन्दापनि कालिञ्चाेक पुग्ने चाहना थियोे । कहिले के, कहिले के नमिलेर कालिञ्चाेक पुग्न नपाएको म भित्र अकस्मात् याे पटक भने त्यहाँ पुगेरै छाड्ने दृढता जागेर आयाे । झट्ट साथी धनप्रसाद घिमिरे र बिष्णु बस्नेतलाई सम्झें । कालेश्वर गएर फर्कंदा हामीहरूले कालिञ्चाेक पनि संगै जाने सल्लाह गरेका थियौं । धनजीलाई फाेन गरें । उहाँ त एकमहिना अघिमात्रै त्यहाँ पुगेर आईसक्नु भएछ ।  फेरि बिष्णुलाई फाेन गरें । `ल, हामी बुढाबुढी दुबैजना जाने पक्का भाे । व्यवस्था मिलाऊ ।´ उताबाट बिष्णुकाे पक्कापक्की जवाफ प्राप्त भयाे । उसले जाने भ
Read more