लघुकथा : ज्याेतिष

-


  ✍️ मुरारीराज मिश्र,

"यसाे छाेरा-छाेरीकाे चिना टिपन देखाउँ कि भनेर आएको, पसल सबै भद्रगोल छ त गुरु ! के भयाे ?" रमेशले माेटरसाईकल राेक्दै भन्यो ।

"के हुन्थ्यो हजुर, गरि खान नदिने भए ! नगरपालिकाबाट आएकाे डाेजरले टहराकाे सटर भत्काएर गयाे । सबै सामान हटाएर टहरा १ फिट पछाडि सार्नु भनेका छन् ।" पूजासामाग्रीकाे पसल चलाउँदै आएका ज्याेतिषकाे काम समेत गर्ने प्रकाशगुरुले भुत्भुताउँदै भने ।

"टहराले बाटो मिचेकाे जस्तो त देखिन्न ! किन भत्काएछन् त !" भन्ने रमेशकाे जिज्ञासामा गुरुकाे भनाइ आयाे "आफ्नै जग्गामा बनाएकाे हाे नि । बाटाेकाे मापदण्डअनुसार ३ फिट जग्गा छाेड्नुपर्नेमा २ फिटमात्र छाेडियाे रे ! सक्नेले खाेलाकाे बगर, बाटो र सार्वजनिक जग्गा मिचेर बिल्डिङ ठडाएका छन्, हामी निर्धाले भने आफ्नै जग्गा पनि भाेगचलन गर्ने नपाउने । याे कस्तो मत्स्य न्याय हाे खै, क्यै बुझिएन हजुर !" 


प्रकाश गुरुकाे भनाइपछि, निजकी पत्नी निर्मला, जाे यतिबेलासम्म सामान मिलाउँदै चुपचाप दुबैकाे सम्वाद सुनिरहेकी थिइन्, उनले पतिको मुख हेर्दै भनिन् "सरकारले ठाउँ ठाउँमा घरटहरा भत्काउँदैछ । हाम्रो टहरा पनि भत्किने हाे कि भनेर मैले त केही पहिलेनै भनेको हाे नि, तर  हाम्रो केही हुन्न भनेर तपाईंले कानमा बतास लगाउनु भएन ! बेलैमा साेचेकाे भए अहिले यस्तो क्षति व्यहोर्नुपर्ने त थिएन ! खुबै ज्याेतिषी हेर्दै अर्काको भविष्य बताउनु हुन्थ्यो नि, आफ्नै भविष्य चाहिँ आफैंले थाहापाउनु भएन छ त !!"

(उमामहेश्वर मार्ग, कुमारीगाल, काठमाडौं- ७)

कपन अनलाइनमा प्रकाशित 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

पिता धर्मः पिता स्वर्गः ..... सर्वतीर्थमयी माता

-
पिता धर्मः पिता स्वर्गः पिता हि परमं तपः।  पितरि प्रीतिमापन्ने प्रीयन्ते सर्वदेवताः॥  पितरौ यस्य तृप्यन्ति सेवया च गुणेन च।  तस्य भागीरथीस्नानमहन्यहनि वर्तते॥  सर्वतीर्थमयी माता सर्वदेवमयः पिता।  मातरं पितरं तस्मात् सर्वयत्नेन पूजयेत्॥  मातरं पितरंश्चैव यस्तु कुर्यात् प्रदक्षिणम्।  प्रदक्षिणीकृता तेन सप्तदीपा वसुन्धरा॥ - पद्मपुराण  (पद्मपुराण अनुसार - पिता धर्म हुन, पिता स्वर्ग हुन र पिता नै सवैभन्दा श्रेष्ठ तपस्या हुन । पिता प्रसन्न भएमा सम्पूर्ण देवता प्रसन्न हुन्छन । जस्को सेवा र सदगुण बाट पिता-माता संतुष्ट रहन्छन्, त्यस पुत्र को प्रतिदिन गंगा-स्नान को पुण्य प्राप्त हुन्छ । माता सर्वतीर्थ स्वरुप हुन्छिन् भने पिता सम्पूर्ण देवताका स्वरूप हुन । यसैले हरेक प्रकारले माता-पिता आदर सम्मान गर्नु पर्दछ । माता-पिताको परिक्रमा गरेमा पृथ्वीको परिक्रमा गरे बराबरको फल पाईन्छ  । ) उपाध्यान्दशाचार्य आचार्याणां शतं पिता। सहस्त्रं तु पितृन माता गौरवेणातिरिच्यते।। - मनुस्मृति  (अर्थात, दस उपाध्याय भन्दा ठूला ‘आचार्य’, सय आचार्य भन्दा ठ...
Read more

महिला शिक्षा र पद्मकन्या विद्याश्रम

-
Image
  विद्यालयको ७७ओैं बार्षिकाेत्सवकाे सन्दर्भमा:                                  ✍️  मुरारीराज मिश्र, शिक्षाको महत्व : अन्नदानं परं दानं विद्यादानमतः परम् ।        अन्नेन क्षणिका तृप्ति र्यावज्जीवं च विद्यया ॥ ( भावार्थ;  अन्नदान ठूलो दान हाे भने विद्यादान त्याे भन्दा पनि ठूलो दान हाे । किनकि, अन्नबाट क्षणभर मात्र तृप्ति हुन्छ तर विद्याले आजीवन तृप्त गराउँछ) मा नव जीवनमा शिक्षाको महत्व कति छ भन्ने कुरा हामी माथिको श्लोकबाट पनि अनुमान लगाउन सक्छौं । वास्तवमा शिक्षा उज्यालोको त्यो श्रोत हो, जुन उज्यालोले हामी मानवलाई जीवनको बिभिन्न क्षेत्रमा अमूल्य मार्गदर्शन गर्ने गर्छ । शिक्षाले मानवको ब्यक्तित्व निमांणमा सहयोग पुर्‍याउंछ । शिक्षाले नै मानिसभित्र आत्मबिश्वास र सकारात्मक बिचार पैदा गर्छ ।  जीवनमा अघि बढ्न र सफलता प्राप्त गर्न उचित शिक्षा आर्जन गर्नु सवैको लागि अत्यावश्यक छ । शिक्षा आर्जन नगर्नु भनेको अन्धकारमा बस्नु सरह हो । शायद यहि तथ्यलाई बुझेर होला सभ्यताको...
Read more

चैतलाेङ अर्थात् चित्लाङ पुगेर फर्केपछि …

-
Image
नियात्रा :                        ✍️ मुरारीराज मिश्र अयाेध्या, नैमिषारण्य र वृन्दावनकाे तेह्रदिने  भ्रमणबाट फर्केकाे दुई साता पनि भएको थिएन एकरातकाे लागि चित्लाङ घुम्न जाने जाने प्रस्ताव आयाे । शरीरले साथ दिएसम्म र अनुकूल मिलेसम्म घुम्न जानुपर्छ भन्ने मेरो धारणा रहेकोले साे प्रस्ताव नकार्ने कुरै भएन । पहिले पटकपटक गइसकेको ठाउँ भएतापनि सबैसँग जाँदा रमाइलो हुने भएकाले मैले जाने सहमति जनाएँ । चित्लाङका पुराना बासिन्दा पारिवारिक नाताभित्रका भाइ सुदर्शन लामिछानेले साझेदारीमा हालै नयाँ हाेमस्टे सञ्चालनमा ल्याएका रहेछन् । उनकाे हाेमस्टेकाे आतिथ्यता र आन्तरिक पर्यटन प्रवर्द्धन अन्तर्गत चित्लाङका स्थानहरूकाे अवलोकन गर्ने हाम्रो भ्रमणको मुख्य उद्देश्य थियोे । त्यहाँ जाने सवारीसाधनकाे व्यवस्था र सुदर्शन भाइसंगकाे समन्वयको काम कल्पना मिश्रबाट भएको थियोे । हामी १४ र चालकदलका २ गरि जम्मा १६ जना चित्लाङ भ्रमणमा जाने भएका थियौं ।  भ्रमणकाे निर्धारित दिन २०८१ साल पाैष ६ गते बिहानको खाना खाइवरी १० बजे सबैजना जम्मा भयाैं । चालक अरुण पा...
Read more