Posts

Showing posts from May 30, 2021

भगवान श्रीकृष्णकाे तुलादान

Image
श्रीकृष्णका आठ पत्नीहरु (रुक्मिणी, जाम्बवन्ती, सत्यभामा, कालिन्दी, मित्रबिन्दा, सत्या, भद्रा र लक्ष्मणा) मध्येकी एक सत्यभामालाई उनको पुण्यक व्रतकाे समापनकाे क्रममा पुरोहितकाे रूपमा रहेका नारदजीले आफ्नाे सबैभन्दा प्रीय वस्तु दान गर्न भन्नुभयो । सत्यभामाले भूलवश श्रीकृष्णलाई नै आफ्नो प्रीय वस्तुको रुपमा दान गर्न पुग्नुहुन्छ । याे दानका कारण भगवान श्रीकृष्ण नारदजीकाे दास हुनुभयो ।  सत्यभामाले गल्ती महसुस गरेर श्रीकृष्ण आफूलाई फर्काईदिन अनुराेध गर्दा नारदजीले- दानमा दिएको वस्तु फिर्ता गर्न नमिल्ने तर यस्काे बदलामा आफूलाई अरु नै केही दिन तयार भएमा फर्काउन सक्छु' भन्नुभयो । याे सुनेर सत्यभामा खुशी भएर भन्नुहुन्छ-'साँच्चै फिर्ता गर्नुहुन्छ मुनिवर ?' नारद भन्नहुन्छ-'हाे देवी, आफ्नो पतिमाथि तपाईंको यति गहिराे भावना देखेर मेरो मन पग्लियाे र मैले श्रीकृष्णलाई मुक्त गर्ने निश्चय गरें, तर यस्काे बदलामा केही मूल्य मलाई दिनुहाेस्।' सत्यभामा भन्नुहुन्छ- 'केही काे के कुरा भयाे र मुनिवर ! म उहाँकाे साटाे यति धेरै धन दिन्छु कि त्यति आजसम्म कसैले पनि तपाईंलाई दिएकाे छैन् ।' सत्

मेरी आमा र ईश्वर

Image
देवता कस्ता हुन्छन् ? खै, मैले देवता देखेको छैन आजसम्म ! तर लाग्छ मलाई  उनी मेरी आमा जस्तै होलान्  मलाई चोट लाग्दा रुने, म रुँदा फकाउने , नराम्रै भएतापनि मेरा अनुहारलाई  संसारकै सुन्दर ठान्ने, चुहिने झुपडीमा बस्ने मलाई  राजा भनेर बोलाउने ! देवता त सर्वज्ञानी हुन्छन् रे शायद मेरी आमा जस्तै होलान् ! मैले बोल्न नजान्दा पनि  मेरा मनका कुरा बुझ्ने  मलाई भोक लागेको,  पीडा भएको, र, मेरा हरेक आवश्यकता मैले नभन्दा पनि बुझ्ने !! ईश्वरले पालनपोषण गर्छन् रे मेरी आमाले पनि गर्थिन् आफ्ना छाती चुसाएर ! ईश्वरले प्रेम सिकाउँछन् रे मेरी आमाले पनि सिकाउँथिन् पशुपंक्षी र बोट बिरुवालाई समेत मायां गर्नुपर्छ भन्थिन् ! ईश्वरले सुरक्षा गर्छ रे मेरी आमाले पनि गर्थिन् पाइला पाइलामा कवच बनेर ! अनि, के फरक होला त ईश्वर र मेरी आमाका बिचमा ? पक्कै पनि मेरी आमा र ईश्वर  उस्तै–उस्तै होलान् ! त्यसैले त होला, आमा बित्नुभएको आज बर्षाैं पछि पनि कतै ठेस लाग्दा म उहाँलाई नै सम्झेर ' आमा ...' भन्छु !! ✍ मुरारीराज मिश्र    (कुमारीगाल, कामपा– ७)

एक्काइस झर

  १. खम्बा जस्तै भयाे जिन्दगी, जेलिएका छन् समस्याका तारहरू ! २. भ्यागुताहरू कराउने बेलामा, काेइलीकाे के काम  ! ! ! ३. सपना देख्न निदाउनुपर्छ हजुर, खुला आँखाले त संसार मात्रै देखिन्छ ! ४. शब्दको पनि स्वाद हुन्छ, बाेल्नुअघि चाखाैँ ! मीठो लागे मात्रै बाेलाैँ, नत्र आफैँ राखाैँ !! ५. ओखती हाे तिम्राे मुस्कान दिनभरिकाे मेराे थकान बिर्साउँछ ! ६. आँखाकाे आँसु लुकाऊँ, ढाेका खाेल्दा मुस्कुराऊँ ! ७. पीडा त सबैको एउटै नै हुन्छ हजुर, कोही आँसु झार्छन्, कोही हाँसेर टार्छन् !! ८. दियाे निभ्नुमा ‘हावा नै दाेषी’ नहुन सक्छ, झट्टै आराेप नलगाऊँ ‘तेल सकिएको’ हुनसक्छ ! ९. जिब्रो तरबार त हाेइन, तर यस्ले मुटु चिर्न सक्छ ! १०. कस्तो अचम्म ! आँखा एउटाकाे, आँसु भरिदिन्छ अर्काले !! ११. मन तृप्त हुँदा एक थाेपा पानी पनि वर्षातझैँ लाग्छ, अतृप्त मनले त पूरै समुद्र पनि कम नै ठान्छ ! १२. अभावमा पनि खुशीहरू भेटिन्थे पहिले, सम्पन्नता छ तापनि खुशी भेटिन्न अचेल ! १३. काटिनु छ भन्ने थाहा हुँदाहुँदै पनि उड्न छाेड्दैन ! वास्तवमा, जिउने कला त चङ्गाले पाे सिकाउँछ !! १४. घडी त सस्तैमा पाइन्छ हजुर, समय पाे महङ्गो छ त !! १५. असल क

उद्धव-श्रीकृष्ण संवाद

Image
  उद्धव-श्रीकृष्ण संवाद   एकपटक कुराकानीकाे क्रममा द्राैपदीकाे चीरहरण र जुवा खेलकाे प्रसंग चल्दा उद्धवजीले श्रीकृष्णसंग भन्नुभयाे : पाण्डवहरुलाई आफ्नाे बन्धुबान्धव भनेर नथाक्ने तपाँईले उनीहरूलाई जुवा खेल्नबाट सुरुमै किन राेक्नु भएन ? त्यसै कारणले द्राैपदीमाथि घाेर आापत आईपर्‍याे, एउटी नारीकाे हुनुसम्म बेइज्जत भैसके पछि लाज ढाक्न वस्त्र दिएर उनकाे मान रह्याे त ? संकटमा आफन्तकाे मद्दत नगर्ने हाे भने आफन्त हुनुकाे के अर्थ हुन्छ र ? श्रीकृष्णले मुस्कुराउँदै भन्नुभयाे : प्रिय उद्धव, सृष्टिको नियम याे छ कि, विवेकवानले नै संधै जित्ने गर्छ । त्याे समय दुर्याेधनसंग विवेक थियाे उस्ले जित्याे, विवेक नभएकाे कारण धर्मराज युधिष्ठिरले हार्नुपर्‍याे ! अचम्मित भएर उद्धवले भने- दुर्याेधनसंग पनि विवेक !!!!  त्याे सुनेर कृष्णले अगाडि भन्नुभयो : हेर उद्धव, दुर्याेधनसंग जुवा खेल्न धन, सम्पत्तिकाे कुनै कमी थिएन । कमी याैटै थियाे र त्याे उ जान्दथ्याे कि उस्लाई राम्ररी जुवा खेल्न  आ उँदैन भनेर । त्यसैले उस्ले आफ्नाे तर्फबाट जुवा खेल्नमा पारङ्गत मामा शकुनिलाई खेलाए । अर्कोतर्फ धर्मराज युधिष्ठिर पनि जुवा खेल्ने