लघुकथा: विडम्बना
✍️ मुरारीराज मिश्र, देशकाे सबैभन्दा बढी बिक्ने पत्रिकामा पृष्ठ भरिकाे रंगीन समवेदना छापिएकाे थियो । पत्रिका पढ्दै गरेका रमेशलेे त्याे देखेर साेचे "पचास-साठी हजारभन्दा कममा त पक्कै छापिएन हाेला याे समवेदना !" "हैन, के साेच्दै हुनुहुन्छ मित्र ?" उनका साथीले यसैबेला काेठामा पस्दै साेधे । रमेशले समवेदनाकाे बारेमा आफ्नो मनमा आएको कुरा साथीलाई बताए । "कुन जमानामा हुनुहुन्छ मित्र ? म पनि पत्रिकासंग सम्बन्धित भएकाले जान्दछु कि यस्ताे विज्ञापनकाे पत्रिका अनुसार दशाैं लाखसम्म पर्न सक्छ !" "ओहो ! दान दातव्यबाट जेनतेन चल्दै आएका हाम्राजस्ता आधा दर्जन बृद्धाश्रम र अनाथालयलाई त याैटै समवेदनाकाे रकमले बर्षभरीकाे रासनपानी पुग्ने रहेछ नि !" रमेशले सुस्केरा हाल्दै भने । (उमामहेश्वर मार्ग, कुमारीगाल, काठमाडौं -७) संसार न्यूजमा प्रेषित