मुरारीराज मिश्र

✍️ मुरारीराज मिश्र, `बहिनी आउने शुक्रबार सार्वजनिक बिदा परेको छ, यसाे एकरातकाे बसाइ गर्दै जाउँ न कतै घुम्न ! कति घरमै काेच्चिएर बस्ने, के छ बिचार ?´ रमाले छिमेकी उषासंग भनिन् । `हुन्छ नि दिदी, म प्रमिला र सुषमालाई पनि भनेर  हामी चारजनाकाे जाेडी कुनै रिसाेर्टतिर जाने कार्यक्रम मिलाउँछु ।´ उषाले उत्साहित हुँदै जवाफ फर्काइन् । तदनुरुप कार्यक्रम बन्याे । चारदम्पत्ती निर्धारित रिसोर्टमा पुगे । जङ्गल छेउ खाेलाकाे किनारमा रहेको रिसोर्ट रमणीय थियोे । खानपिन, नाचगान भयाे । गर्मिकाे समय भएकाले राति रिसोर्ट कम्पाउण्डमा रहेकाे सिङ्गल टेण्टमा एकएक जना सुत्ने ब्यवस्थापन भयाे । थाकेकाले सबै मस्त निदाए । मध्यरातमा आफ्नो टेण्टबाट केही परबाट आईरहेकाे आवाजले रमा ब्यूंझिईन् । जङ्गल नजिकै बसाइ, यदाकदा राति जनावर पनि आउने गर्छन् भन्ने सुनेकोले, उनकाे मनमा हल्का डर पस्याे । निन्द्राकाे लठ्याईले पुरै नछाेडेकाे र आवाज पनि लगातार सुनिन थालेपछि रमाले डराएर श्रीमान्‌लाई फाेन गर्दै भनिन् `नजिकै चितुवा हाे कि बाघकाे आवाज आएझैं छ । मलाई डर लाग्याे, सबै उठ्नु पर्‍यो हजुर !´  `कहाँको चितुवा र बाघ हुनु, त्याे उषाकाे बु