मुरारीराज मिश्र

        ✍️ मुरारीराज मिश्र `हजुर ! घरमा भ्यान आउँदैछ....´ उताबाट परिचित आवाजले हड्बडाउँदै रमेशलाई सूचना दियाे । सूचना पाए लगत्तै रमेशले कतै फाेन गरे । `नआत्तिनुस्, तैयार रहनु, म छिट्टै आइपुग्छु ।´ उताकाले भने  । पाँच मिनेटमा सुविधा सम्पन्न एम्बुलेन्स घरमा आइपुग्यो । घरबाट रमेशलाई लिएर साइरन बजाउँदै एम्बुलेन्स निस्कनु र प्रहरी भ्यान आइपुग्नु एकैपटक पर्‍यो । ढाेकामा दुबैकाे जम्काभेट भयाे ।   प्रहरी निरीक्षकले भ्यानबाट ओर्लेर एम्बुलेन्सकाे झ्यालभित्र नियाले, रमेश अक्सिजन मास्क लगाएर सुतेका देखिन्थे । संगै रहेका चिकित्सक उनको प्रेसर चेक गर्दै थिए । निरीक्षकले चिकित्सकतर्फ प्रश्नवाचक आँखाले हेरे । `गम्भीर हृदयाघात ...।´ चिकित्सकले हतारिंदै जवाफ दिए । याे सुनेर प्रहरी निरीक्षकले एम्बुलेन्सलाई अगाडि बढ्ने संकेत गरे । एम्बुलेन्स द्रुतगतिमा अघि बढ्यो । प्रहरी निरीक्षक सञ्चार सेटबाट माथिल्लो निकायलाई जानकारी गराउन व्यस्त भए । एम्बुलेन्स केही पर पुगेपछि रमेशले अक्सिजन मास्क झिके । चिकित्सक र बिरामी दुबै मुसुक्क हाँसे । (उमामहेश्वर मार्ग, कुमारीगाल, काठमाडौं -७) prahari ma prakashit

कर्मकाे फल : भीष्म पितामह रणभूमिमा शरशैयामा लडिरहेका थिए । अलिकति यताउती सर्दा शरीरभित्र पसेका तीरहरूका कारण ठूलो पीडा हुनुका साथै रगतको धारा बग्थ्याे । यस्तो अवस्थामा सबैजना उनलाई भेट्न आएका थिए । श्रीकृष्ण पनि दर्शन गर्न आएका थिए । कृष्णलाई देखेर भीष्मले मुसुक्क हाँस्दै भने ‘हे जगन्नाथ आउनुस् ! मलाई भन्नुहोस्, मैले त्यस्तो के पाप गरेछु, जसको लागि मलाई यति भयानक सजाय प्राप्त भयो ?´ कृष्णले भन्नुभयो `पितामह ! तपाईंसँग आफ्नो पूर्वजन्म हेर्न सक्ने शक्ति छँदैछ ! त्याे त, तपाईँ आफैले पनि देख्न सकिहाल्नु हुन्छ नि !´ भीष्म : `देवकी नन्दन ! मैले अहिलेसम्म आफ्ना १०० जन्म हेरिसकेको छु, ती १०० जन्महरूमा एउटा पनि कर्म त्यस्तो गरेको छैन, जसको फलस्वरूप मैले याे अवस्थामा रहनुपर्ने हाेस् !´ कृष्ण : `हे कुरुश्रेष्ठ ! यदि तपाईं अझै एक जन्म पछाडि जानुभयो भने, तपाईंले आफ्नो जवाफ पाउनुहुनेछ ।´ भीष्मले ध्यानदृष्टिले हेरे । देखे कि, १०१ ओैं वर्ष पहिले उनी एक नगरको राजा थिए । एकदिन आफ्ना सिपाहीहरूको समूहसँग बाटोमा कतै जाँदै गरेको बेला, एक सिपाही दौडिएर आयो र  भन्यो, "महाराज ! बाटोमा एउटा सर्प पुर