लघुकथा: `हत्या याेजना´
✍️ मुरारीराज मिश्र
`एकदिन हैन दुईदिन हैन, कतिन्जेल सहने हँ ? अब चाहिँ केही उपाय नगरी भएन है हजुर !´
`पख न, कम्तीमा पनि याे पितृपक्षमा त कुनै पाप कर्म गर्न हुन्न क्या !´
`आ..., त्यसाे भनेर कहाँ हुन्छ र ! आफूलाई दु:ख दिनेलाई ठेगान लगाउन पनि के पक्ष, के साइत ?´
`तैपनि, पहिले घरकाे साेह्रश्राद्ध सकाैं न ! अनि चाहिँ केही सजिलो उपाय प्रयाेग गरेर, धेरै कष्ट नहुने गरी माराैंला नि !´
`त्यस्तो सजिलो उपाय त मैले पहिले नै ठीक पारिसकेकाे छु नि हजुर ।´
`ठीक पारिसक्याै रे ! हैन के हाे त त्यस्ताे ?´
`लाै याे हेर्नुस् ! भर्खरै बजारमा आएको, सानो टुक्रा खाने बित्तिकै मरिहाल्ने, "साङ्लो मार्ने" नयाँ खाले बिषादी हाे याे !´
(उमामहेश्वर मार्ग, कुमारीगाल, काठमाडौं - ७)
Comments
Post a Comment